Iguazu – Buenos Aires – Mendoza

Drie steden één verhaal

Dinsdag 12-3-19  Ondanks de luxe busreis stappen we ietswat verrot de bus uit en worden gelijk verwelkomt met regen. Het is echter geen koude douche want het is 30 graden, flink zweten onder de regenjassen en met de zware backpacks. Gelukkig zit onze casa op 5 minuten lopen vanaf het busstation. De eigenaar spreekt geen woord Engels maar beschikt over een glimlach, goede Wifi en een laptop, lang leve Google Translate. Een vrouw adviseert ons om gelijk naar de watervallen te gaan omdat het de rest van de dag mogelijk droog blijft. Na de lange broek voor een korte te hebben verwisseld en een deo-douche te hebben genomen komen we zo’n 20 minuten later aan bij de watervallen. En het is inderdaad droog. De weg naar de watervallen leggen we te voet af door het regenwoud waar we worden gewaarschuwd voor wilde dieren zoals jaguars. De schrik zat er even in toen we bijna op een roodgeelkleurig blaadje stapte, in het schrikmoment leek het toch echt een grote kikker. De eerste dieren die we tegen komen zijn de Coati’s (neusberen), deze beesten zijn verschrikkelijk bijdehand en pikken zo het eten uit je hand als je even niet op let. Later zien we ook nog een krokodil in het water maar verdere wildlife zijn we helaas niet tegen gekomen. Het geluid van de watervallen komt steeds dichterbij en met onze Nederlands loop snelheid bereiken wij ze dan ook in de helft van de aangegeven tijd. Wat is het verschrikkelijk mooi! We zijn zo onder de indruk van het aantal watervallen bij elkaar, de hoogte en het geweld waarmee het water naar beneden stort. We lopen eerst aan de bovenkant (het begin) van de watervallen om vervolgens aan de onderkant van de watervallen het water naar beneden te zien storten. Het is moeilijk om met woorden te omschrijven en je zou er eigenlijk gewoon heen moeten gaan om het zelf te zien of bekijk in ieder geval even onze foto’s en filmpjes 😉

We gaan met een voldaan gevoel terug naar onze Casa en hebben flink de tijd nodig om alles te verwerken want we worden de volgende dag pas om 11:30uur wakker. We besluiten er een lekker ontspannen dagje van te maken. In de avond lopen we nog bijna 3 kwartier naar het drie landen punt (Argentinie-Paraguay-Brazillië) voor een watershow die er uiteindelijk niet was. We hebben het maar tot avondwandeling omgedoopt en zo halen we weer ons wandelgemiddelde van 10km per dag. En hebben we ook weer de fles wijn en steak/pasta eraf gelopen. De volgende dag is het tijd voor nieuwe stempels in ons paspoort; we gaan naar de Braziliaanse kant van de watervallen. We hebben hoge verwachtingen na de geweldige dag aan de Argentijnse kant en ook nu is het weer onbeschrijfelijk indrukwekkend. Behalve een panoramaview kan je ook ‘tussen’ de watervallen lopen en haal je zeker een nat pak, tenzij je een speedo aantrekt (zie foto album). We kijken onze ogen uit en staan dromerig naar het lawaai van de watervallen te luisteren, wat is dit vet hé!

Vrijdags komt er aan het watervallen avontuur een eind en stappen we de bus in terug naar Buenos Aires want we wilde toch nog wel even een kijkje nemen in de wijk La Boca. Achteraf gezien was dit niet de 18uur terug in de bus waard. Hoewel de wijk La Boca een bijzondere geschiedenis heeft, een mega voetbalstadion midden in de stad heeft en er kleurrijk uitziet, is het vooral een toeristen plek geworden. Alles lijkt in show gezet voor de toeristen, het leek de Efteling wel! Snel op naar de volgende plek à Mendoza! En dit keer met het vliegtuig.

Met een kleine twee uur stappen we uit op het vliegveld van Mendoza en hebben gelijk zicht op de Andes. We waren al bijna vergeten dat Argentinië niet zo plat is als Nederland. Ons hostel zit op 20 taxi minuutjes van het vliegveld en is eigenlijk een beetje vergane glorie. De gemeenschappelijke ruimtes zijn oud maar relaxt en er zijn gezellige mensen! Onze slaapkamer delen we met nog twee anderen, die we nog niet hebben gezien. De slaapkamer ruikt mega muf/schimmeling en vooral Floor kan de lucht bijna niet aan. Met een doekje met tijgerbalsem naast het kussen overleefd ze het net. Helpt gelijk goed bij de verkoudheid. We werken hier dus ook flink aan onze weerstand!
Gezien Mendoza bekend staat om de wijnvelden/Bodega’s pakken we de fiets in Maipu (klein plaatsje verder op) en fietsen we langs de velden en bezoeken we ook een aantal Bodega’s en proeven de nodige wijntjes. Voor het geld hoeven we het niet te laten. Voor 90 peso’s (zo’n 2 euro) proef je 3 glaasjes wijn. Bij de Bodega genaamd Tempus Balga lunchen we met zicht over de wijnvelden en olijfbomen. Hier eet Nick z’n lekkerste steak tot nu toe met een daarbij passend rood wijntje. We nemen de tijd waardoor we maar twee (van de 8) bodega’s hebben kunnen bezoeken. Maar de fietsverhuurder had happy hour met gratis rode wijn en empenada’s, best gelopen dus! Met onze buikjes vol rode wijn hebben we het avondeten overgeslagen en zijn we in onze stinkkamer gaan liggen. En toen was het ineens 19 maart en zitten de eerste twee weken er alweer op. Ook gaan we Mendoza bijna weer verlaten. Eerst nog even een Walking Tour door het nieuwe gedeelte van de stad gedaan met gids Diego die een hoop van de geschiedenis van Mendoza weet. Mendoza is behoorlijk ruim opgezet met veel bomen in de straten en dit heeft een hele praktische reden. Mocht er een aardbeving komen dan kan je op het midden van de weg gaan ‘schuilen’ en vangen de bomen de omvallende huizen om. Of het werkt vragen wij ons af, hopelijk voor de inwoners van Mendoza komen ze er ook niet achter.
Morgen is onze laatste dag in Mendoza. ’s Avonds stappen we in de bus naar Salta. Hier blijven we in ieder geval een week. Tips voor Salta en omgeving zijn welkom!
 

Check de albums voor meer foto's en video's